Boeroe familie Wouters

Andries Wouters, daghuurder, voerman, landbouwer, geboren op 15 april 1789 in Elden, Gelderland, is op 20 juni 1845 met zijn vrouw Jenneke van Bracht en 4 kinderen, Hendrik, Johannes, Peter en Adrianus, aangekomen in Suriname. Drie kinderen bleven in Nederland: Johanna, Steven en Andries. Zoon Jan was al overleden. Zoon Andries kon niet mee omdat hij zijn dienstplicht vervulde bij de Nationale Militie, bij het Vijfde Regiment Infanterie (1840-1845).

Zij hebben in Nederland eerst gewoond in Huissen, Gelderland, in 1818 zijn ze verhuisd naar Westervoort en in 1837 naar Velp (Rheden). Bij de inschrijving in Westervoort wordt als familienaam Wolters genoteerd, als gevolg van dialect of verschrijving; Andries was analfabeet.
Vanuit Rheden zijn ze naar Suriname getrokken.

Andries Wouters trouwde in Huissen, Gelderland, op 21 mei 1812 met Jenneke van Bracht, geboren op 1 november 1786, te Huissen.

De typhus-epidemie slaat bij hen hard toe:
Op 20 juli 1845 overlijdt Jenneke, 58 jaar.
Op 4 augustus 1845 overlijdt zoon Adrianus, 15 jaar.
Op 15 augustus 1845 overlijdt zoon Peter, 18 jaar.
Op 20 augustus 1845 overlijdt Andries, 56 jaar.

Zoon Hendrik (1816-1894) trouwt op 17 oktober 1845 met Grietje Lammers (1821-1887), die als vrije arbeidster naar Groningen, Suriname is gekomen. Zij krijgen te Groningen 2 kinderen, en later terug in Nederland nog 3 kinderen, die allen op jonge leeftijd overlijden. Hendrik en Grietje verlaten het kolonisatiegebied op 24 februari 1853 en gaan terug naar Nederland, naar Velp. Grietje overlijdt daar op 10 februari 1887, Hendrik overlijdt daar op 3 december 1894.

Zoon Johannes (1823-1872) trouwt op 16 oktober 1847 met Grietje van Brink (1830-1856) en hadden 2 dochters, waarvan er een jong sterft. Na het overlijden van Grietje hertrouwt Johannes met Hendrina Zweers (1837-1906). Zij hebben 5 kinderen, waarvan er 3 overlijden als ze ongeveer 2 jaar oud zijn.
Toen de kolonisatie te Groningen op 31 mei 1853 werd opgeheven bleven zij in Suriname.