Herdenking 160 jaar boerenkolonisatie Suriname

Op maandag 20 juni 2005 was om 10.00 uur de kranslegging gepland en volgens goed Surinaams gebruik is die krans om een paar minuten over 10 gelegd, niet nadat uit volle borst beide coupletten van het Surinaamse volkslied zijn gezongen.

Oom André Loor had, als voorzitter van het comité, nog wat uitleg voor de toehoorders. Zo vertelde hij dat het monument, dat in 1945 bij honderd jaar herdenking gebouwd is, niet zomaar is. Het stenen gedeelte staat voor de wilskracht en volharding van de kolonisten en hun nakomelingen. Ze wilden ondanks alle tegenslagen blijven en er wat moois van maken, voor henzelf en voor Suriname. De golvende plaat staat voor de up’s en down’s die allen meemaakten en de zon staat, hoe kan het ook anders, voor de zon die over hen is gaan schijnen en nog steeds schijnt.

Na de kranslegging heeft dominee Tjon-A-San van de Nederlands Hervormde kerk een dienst gehouden waarin de geschiedenis van de kolonisatie verwerkt zat.

Oom André had nog een verrassing omdat hij de hand had weten te leggen op het eerste volkslied van Suriname, afkomstig van onze voorouders dat luidt:

Wij leven vrij, wij leven blij
op de Surinaamse grond
verenigd tot één maatschappij
zijn wij door eendracht groot en vrij
deze plek duldt geen slavernij
tot ‘s werelds avondstond.

Daarna is, onder het genot van een hapje en een drankje en een poku nog een aantal uren samen vertoefd in zwembad Pireng langs de Saramaccarivier. Het is, ondanks dat er niet echt een feest georganiseerd was, een leuke dag geweest.

Vanaf donderdag 16 juni is oom André Loor dagelijks op de televisie verschenen ter memoratie van het heugelijke feit van 160 jaar boerenkolonisatie. De documentaire van 150 jaar herdenking is in twee delen uitgezonden en oom André had gemeld dat een krans gelegd ging worden op 20 juni en dat de herdenking dit keer niet groots wordt gevierd maar dat iedereen welkom was om de herdenking mee te maken.

Hieronder van enkele foto’s van de herdenking te Groningen, Suriname.