De Ware Tijd
Zaterdag 19 november 2005

Melkprijs medio kerstmaand fors omhoog

door Daniëlla Tauwnaar

Paramaribo – Als de melkproducenten hun zin krijgen, dan wordt de literprijs van melk fors verhoogd met ruim 54 procent. De prijs van Centrale-melk wordt sowieso medio volgende maand aangepast. In een prijscalculatie stellen de melkboeren, verenigd in de Vereniging van Surinaamse Melkboeren (VSMB), voor een liter rauwe melk, de prijs voor van 2,50 in plaats van 1,60 Surinaamse dollar.

stelt Chiquita Bakker, voorzitter van de VSMB tegenover dWT.

dWT foto / Werner Simons

“En wij zijn in tegenstelling tot andere sectoren, afhankelijk van de overheid die de melkprijs bepaalt, evenals de broodprijs.”

Het ministerie van Landbouw Veeteelt en Visserij (LVV) gaat de komende week om de tafel met de directie van de Melkcentrale NV en vervolgens met de VSMB en de Veehoudersbond. De prijsaanpassing zal “voortvarend en zonder teveel onderhandelen” plaatsvinden, zegt Edmund Rozenblad, directeur Veeteelt van LVV. “Het ministerie heeft na de recente brandstofprijsverhoging beide melkboerenorganisaties gevraagd prijscalculaties op te sturen, welke inmiddels zijn ontvangen en bestudeerd.” Rozenblad voegt eraan toe dat het ministerie goed is voorbereid en dat de onderhandelingen voor midden december afgerond kunnen zijn als tenminste de op handen zijnde begrotingsbehandeling deze niet laten stagneren.

De prijs voor een liter rauwe melk werd in 2003 voor het laatst aangepast. Naar aanleiding van de 40 procent brandstofverhoging destijds, werd de prijs voor een liter rauwe melk (met een minimaal vetpercentage van 3,5 procent) van 1.200 verhoogd naar 1.600 Surinaamse gulden. Bakker: “Dit, terwijl het werkelijke tarief 2.100 Surinaamse gulden moest zijn. De aanpassingen van de overheid zijn steeds weer achterhaald en daar moet verandering in komen.”

Productiestijging

Veeboeren aangesloten bij de VSMB leveren dagelijks tussen 13.000 en 15.000 liter rauwe melk aan de Melkcentrale. De laatste aanpassing van de melkprijs was volgens Bakker niet zaligmakend, maar heeft de veehouders in staat gesteld na tijden enkele minimale investeringen te plegen. De resultaten hiervan zijn nu merkbaar. De productie van rauwe melk is verdubbeld. In 2002 schommelde de melkproductie rond de twee miljoen liter per jaar. Voor dit jaar is de schatting 4,5 miljoen liter.

“Als een prijsaanpassing uitblijft, ben ik bang dat we straks terug bij af zijn,” zegt Bakker bezorgd. “Alles is duurder geworden: slijpmeel, melkkoeienvoer, concentraat, likstenen (mineraalblokken), walabapalen, prikkeldraad, onderhoud van de weilanden, want melkkoeien eten geen onkruid, maar gras. Maar ook de lonen moeten worden aangepast, want arbeiders willen niet werken voor een hongerloon.” Het kan er bij Bakker niet in, dat de staat jaarlijks ruim 3 miljoen euro uitgeeft aan importen voor de lokale melkproductie. “Ik zie het als een ontwikkelingsland dat haar dure deviezen afdraagt aan een ontwikkeld land, welke bovendien zijn agrarische sector subsidieert. Deze deviezen zouden beter kunnen worden aangewend voor de lokale melksector. Een land mag zijn voedselvoorziening toch niet afhankelijk stellen van het buitenland? Ontwikkel die sector, tref voorzieningen, die nodig zijn om te exporteren en zelf deviezen te verdienen. We hebben alle tools in handen, maar doen er niets mee.”